Wij volgen De Staat al jaren en het is mooi om te zien hoe deze band de ontwikkeling van beginnende band heeft meegemaakt tot de geoliede machine van nu. Vanaf het eerste nummer krijgen ze de zaal met hun groovende gitaarriffs aan het dansen en is Torre Florim de frontman die iedere band zich kan wensen. Ook deze zanger heeft een ontwikkeling doorgemaakt. Van bandleider die in de beginjaren geconcentreerd zorgde dat alles in goede banen zou lopen staat er nu een frontman die zichtbaar geniet van zijn rol als entertainer. Altijd strak in pak staat er nu een showman die ondanks zijn stuurse uiterlijk toch innemend overkomt. Hij kan zich nu ook volledig op deze rol gaan richten, want hij weet ook dat de band om hem heen gewoon retestrak speelt. Misschien is dat wel het enige kritiekpuntje wat je kan geven. De band speelt foutloos, strak, doet wat je op voorhand verwacht waardoor je af en toe de verrassing en het vuige van de beginjaren mist. Dus eigenlijk is dit kritiekpuntje ook een compliment aan de band. Je weet op voorhand al dat het basisniveau zo hoog is, dat de band door de jaren heen beter en beter is geworden, zodat je altijd een topavond zal hebben wanneer je ze bezoekt. Groovende dansbare rockmuziek, met uitstapjes naar de Beastie Boys wanneer frontman Torre en toetsenist Rocco samen “Input source select” rappen. Ook bij “Pikachu” weten ze met hun bijzondere dansjes een grote glimlach op je gezicht te toveren. Een mooi gastoptreden van zangeres Luwten zou je al bijna vergeten te noemen. Een klein kritiekpuntje is het nummer “Witch Doctor” die van deze schrijver van de setlist gehaald mag worden. Dit nummer wordt bijna een gimmick omdat een groep bezoekers alleen op dit nummer lijkt te wachten om hun rondjes mee te draaien in de bekende draaikolk die op de dansvloer ontstaat. Maar kun je de grootste hit die je hebt gehad van je setlist halen? Moeilijk. De Staat is een band die door de jaren heen zo goed is geworden, dat eigenlijk iedereen ze een keer zou moeten zien. Ook al hou je niet direct van deze muziek, je ziet kwaliteit en liefde voor muziek op het podium staan en een band die een zaal volledig om zijn vinger windt waardoor je altijd een mooie avond beleefd. Van begin tot afsluiter “Kitty Kitty”. Een afsluiter die ook zo sterk was dat ze het ook niet meer konden maken om daarna nog door te spelen.

Geen gekraak meer van het vinyl op de platenspeler, geen vastgelopen cassettebandjes of dof geluid. Kraakheldere digitale versies door middel van revolutionaire technologie. Met de komst van de CD schoten de prijzen van muziek omhoog, want voor deze geluidskwaliteit moest de consument uiteraard gaan betalen. Artiesten en vooral ook platenmaatschappijen beleefden ongekende hoogtijdagen qua inkomsten. Lucratieve meerjarendeals werden afgesloten want iedereen verdiende geld als water. Een bijkomend negatief effect van enerzijds de digitalisering en anderzijds de hoge prijzen voor CD’s was dat er een nieuwe stroom op gang kwam in de vorm van illegale downloads. Peer-to-peer downloadsites als Napster en E-Donkey speelden in op een groeiend gevoel bij een steeds groter aantal consumenten dat de vis wel erg duur betaald werd. Zeker naarmate duidelijk werd dat prijs van een schijfje nog maar € 0,25 was, maar er wel
€ 19,95 voor een muziek-CD moest worden betaald. De illegale downloads werden een steeds groter probleem voor de platenmaatschappijen, die gezamenlijk niet in staat waren om met een antwoord te komen. Het bleek één van de grootste marketingfouten ooit te zijn: hét verkoopargument voor de duurbetaalde CD was de techniek, toen de techniek goedkoper werd daalde prijs niet mee. De technologie was een belangrijker argument geworden dan de kunst van de artiest.

Daniel Ek vulde het gat door in 2006 met Spotify te komen, als antwoord op zowel de dure CD’s als het downloaden. Hij heeft het vuurtje aangewakkerd dat al langer onder muziekliefhebbers brandde. Voor artiesten en platenmaatschappijen  betekende Spotify een flinke stap terug in hun inkomsten en zijn de muziekliefhebbers de winnaars. Legale muziek als water uit je speakers, onbeperkt toegang tot alle muziek waar en wanneer je maar wilt, daar worden wij iedere dag blij van. Nu maar hopen dat Spotify een keer winst gaat maken, dan kunnen we er hopelijk lang van blijven genieten.

In het muzikale zuiden van Amerika heeft zij zichzelf enkele jaren geleden hervonden en is ze echt volwassen muziek gaan maken. Een vleugje country, een vleugje americana, een vleugje folk en de nieuwe koers van haar muziek was geboren met het in Nashville opgenomen album “Morning Sun” als mooie resultaat. Gisteren kwam het nummer “1995 (morning tapes version)” uit op Spotify. Aangepast aan de beperkingen van de huidige tijd heeft zij een akoestische versie van dit nummer opgenomen vanuit haar slaapkamer. Juist het lo-fi gehalte van deze opname geeft deze versie een extra mooie puurheid mee. Een mooie breekbare opname die behalve in de “morning tapes version”, ook in de middag en avond het luisteren meer dan waard is. Het zal misschien geen muziek zijn voor het hele grote publiek, maar hij verdient het zeker om door een groot publiek beluisterd te worden. Mocht je je afvragen over wie dit gaat? Judy Blank, 25 jaar oud en gewoon uit Nederland, luister maar:

In 2004 was het gelukkig weer zover voor Virgin, Kravitz bracht, na het wat minder succesvolle ‘Lenny’, het album ‘Baptism’ uit. Een album waarbij hij weer terugkeerde naar de oude sound van eerdere albums als ‘Are you gonna go my way’ en ‘Mama said’. En niet te vergeten het album waar het ooit mee begon: Let love rule. Het eerste grote succes na een optreden in Paradiso vormde de start voor zijn internationale carrière. De thema’s staan bij Kravitz doorgaans vast: geloof, hoop, liefde en waarheen/waarvoor.

Afgelopen week had ik uit het niets een sterke behoefte om weer eens naar zijn muziek te luisteren, een herkenbare sound met fijne nummers die ik vroeger helemaal grijs heb gedraaid. Het was de snaar die hij raakte op het gevoelsvlak met zijn soms rauwe en soms kwetsbare stemgeluid. Rock en roll afwisselend met zeer trage ballads, heerlijk.

Die herkenbare sound is ook een deel van de reden geweest dat Kravitz bij een jongere generatie helaas minder bekend is. Op een gegeven moment leek alle nieuwe muziek nog op de oude, niet geholpen door het feit dat Lenny doorgaans alle instrumenten en backings vocals zelf in speelt en zingt. Zo heeft hij de afgelopen jaren regelmatig nieuwe muziek uitgebracht maar is er geen of beperkte aandacht meer voor hem. Een veelvoorkomend probleem voor artiesten die op hun retour zijn: wel nieuwe muziek uitbrengen, maar geen platform meer hebben om dit onder de aandacht te brengen. De radio draait zijn nieuwe muziek niet meer, die draaien newbees, hitmachines of golden oldies, maar geen hasbeens. Gelukkig voor Lenny Kravitz heeft hij naast zijn muziek ook het acteren ontdekt, dat doet hij niet onverdienstelijk getuige zijn rollen in onder andere The Hunger Games. Dat hij nog steeds een artiest van formaat is blijkt wel uit het feit dat hij in juni in de Ziggo Dome zou staan. Dus heb je net als ik de behoefte om even terug te gaan in de tijd, dan hierbij een lijstje met fijne nummers, niet allemaal hits, maar wel onmiskenbaar Lenny.

Toch blijft het voor sommige hobby’s lastig om een alternatief te vinden. Hierbij denk ik dan aan onze persoonlijke liefde voor live concerten. Concertzalen zijn voorlopig gesloten, de festivals in de komende maanden lijken ook allemaal afgelast te worden en het zal straks voor veel hoofdbrekens gaan zorgen hoe het live circuit binnen een nieuwe anderhalvemetersamenleving weer opgestart kan worden. Veel artiesten zijn nu op zoek naar alternatieven om hun fans te kunnen bedienen, of misschien gewoon om hun eigen sleur te doorbreken. Hierdoor ontstaan er initiatieven waarbij zij online een optreden geven of tijd maken voor hun fans voor een vraaggesprek. Sympathieke initiatieven waardoor de artiest opeens weer een stuk bereikbaarder wordt voor hun fanbase. Zo gaf Glen Hansard op Tweede Paasdag een akoestisch concert vanuit zijn eigen huis. Hierbij vertelde hij zittend aan de keukentafel waarom hij nummers had geschreven, speelde deze vervolgens vol overgave en liet ook zijn muzikale buren vanuit de tuin meezingen. Zo vanuit zijn eigen omgeving werd ook goed duidelijk wat voor een fijne man hij is.

Ook is er vandaag een groot benefietconcert georganiseerd door Lady Gaga ten behoeve van de zorgmedewerkers die zich inzetten voor onze gezondheid. “One world: Together at home” genaamd. Zeer veel grote artiesten, acteurs, presentatoren en andere beroemdheden werken hieraan mee. Een line-up waar iedere festivaldirecteur jaloers op zou zijn, werkt nu samen aan dit grootschalige evenement. Hoe dit evenement er exact uit komt te zien weten wij op moment van schrijven nog niet, maar spannend is het wel. Zo wordt er weer op creatieve wijze een nieuw evenement opgezet en spanning gecreëerd die we nog niet eerder op gelijke wijze hebben mee gemaakt. Het zal de ervaring van live concerten niet kunnen vervangen, maar zolang het nodig is omarmen we deze initiatieven met open armen en genieten we van het nieuwe live.

Nog een kleine tip: Glen Hansard zal via zijn persoonlijke Instagram-account op zijn 50e verjaardag (21 april) weer een live-optreden vanuit zijn huis verzorgen.

En dan de muziekfilm, waarvoor de lat voor de muziek nog veel hoger ligt dan voor filmmuziek. Gelukkig valt er muzikaal best een hoop te genieten. Zo hoef je geen Queen fan te zijn om geraakt te worden door de intensiteit van ‘Bohemian Rapsody’ en kan je zelfs zonder voorkeur voor soul genieten van de muziek en het leven van Ray (Charles). In beide gevallen briljant gespeeld en gezongen door artiesten die we niet eens kenden (Rami Malek) of waarvan we niet wisten dat ze konden zingen (Jamie Foxx). Zo ook in ‘A star is born’, de derde remake van de film uit 1937. Deze film is het regiedebuut van Bradley Cooper. Cooper blijkt een schaap met 5 poten te zijn, want naast de fijne snelle regie blijkt hij ook nog zeer behoorlijk te kunnen zingen. Dat hij in verschillende rollen acterend uit de voeten kan hebben we al eerder kunnen zien in ‘the Hangover’ en ‘Silver Linings Playbook’. In de media worden zijn zangkunsten dan ook flink positief uitgelicht. In ‘A star is born’ blonk hij daarnaast uit door zijn puike acteerprestatie. Muzikaal werd ik tot mijn grote verassing tot in mijn vezels geraakt door Lady Gaga. Nu sta ik niet te boek als een Lady Gaga fan, maar door deze film ben ik het toch een beetje geworden. De veelzijdigheid en het talent spat er vanaf en ik kan me nu voorstellen dat als zij een concert geeft dat dit veel energie los maakt.

Wanneer je mij van tevoren had verteld dat ik de soundtrack van deze film later nog regelmatig zou luisteren, dan had ik je waarschijnlijk voor gek verklaard. Maar toch … echt gebeurd …

Glen Hansard. Groot geworden als zanger van the Frames en the Swell Season, maar de laatste jaren maakt hij voornamelijk onder zijn eigen naam muziek. Deze charismatische singer/songwriter was maart 2019 weer in ons land en deed hier het mooie hoofdstedelijke Carré aan. Een avond met Glen verveelt nooit. Hij vertelt graag tussen de nummers door wat hij mee maakt, waar(om) een nummer geschreven is en reageert vaak met humor vriendelijk op reacties uit het publiek. Een pure singer/songwriter kun je het ook niet noemen. Hij is gewoon een muzikant met een geweldige stem die ook de juiste mensen om zich heen weet te verzamelen die het geheel naar een altijd hoog muzikaal niveau tillen. Drie Strijkers, een bassist, toetsenist, percussie, blazer, twee gitaristen en natuurlijk Glen zelf die met zijn gitaar de onbetwiste leider is. Twee uur en een kwartier lang strooide hij zijn muziek over het publiek uit. Gelukkig heeft hij ook geen afstand gedaan van zijn verleden en komen ook de nummers van zijn vorige bands voorbij. Oud Frames leden maken nu overigens ook gewoon onderdeel uit van zijn begeleidingsband. Een avond met Glen betekent een avond met liefde voor muziek, want dat is wat hij ook uitstraalt. Oog voor zijn publiek heeft hij ook, want toen hij door had dat er op de achterste rij van de hoogste tweede ring een enthousiaste rij bezoekers stond besloot hij zijn gitaar uit te pluggen en naar boven te lopen om daar volledig akoestisch zijn song ten gehore te brengen. Hier leent zijn krachtige stem zich ook uitstekend voor want hij blijft goed te horen door de hele zaal. Het mooie was dat de tweede stem in dit nummer spontaan werd gedaan door twee meisjes vanaf de eerste ring die zichzelf ook zichtbaar ongemakkelijk voelden onder alle aandacht, maar dit wel het hele nummer vol bleven houden. Glen was zelf ook aangenaam verrast door deze welkome aanvulling, want een grote grijns verscheen op zijn gezicht toen hij eindelijk door had waar deze stemmen vandaan kwamen. En dat is ook de kern van zijn optredens. Speelvreugde en liefde voor muziek en wetende dat publiek en band elkaar nodig hebben, hier is Glen als frontman de verbindende factor tussen.

Al meerdere malen heb ik een concert van Glen Hansard meegemaakt en
ik kan het jullie ook aanraden. Iedereen zou één keer per jaar naar een optreden van Glen Hansard moeten gaan. Zie het als een doktersadvies. En als de dokter het zegt, dan zal het wel zo zijn!

Zo’n serie is Sex Education. Een feel good serie zonder dat het zoet wordt. Daarnaast is ook de muziek die in deze serie gebruikt wordt een grote aanrader. De setting is bijzonder. Een Engelse serie in een Engels landschap, een statig schoolgebouw, een Amerikaanse schoolcultuur en kleding van een soort jaren ’90 stijl met de communicatiemiddelen van vandaag. Deze middelbare scholieren worstelen allemaal met vraagstukken op het gebied van liefde en seksualiteit. Het mooie aan deze serie is dat alles normaal wordt gevonden. Niemand vind het vreemd dat er twee mannen zoenen, of twee vrouwen, of dat iemand twee moeders heeft. De cool kids gaan wanneer nodig ook om met de nerds en zij helpen elkaar wanneer ze elkaar ook echt nodig hebben. Fijne verhaallijnen die worden gebracht met een subtiele humor en verschillende karakters die je stuk voor stuk gaat waarderen, zelfs de pestkop. Zoals gezegd wordt het nooit te zoet. Bijkomend voordeel van Sex Education is dat je de serie samen met je puberende kinderen kunt kijken en er zeker een goed gesprek aan over houdt.

In veel afleveringen komt de muziek van Ezra Furman voorbij. Deze zanger treedt zelf ook nog op bij het schoolfeest in de eerste serie. Een fijne serie met hele goede muziek. Dan heb je broccoli.fm wel overtuigd.