clubliefde

Clubliefde is een raar fenomeen. Voor de één is clubliefde bijna een religie, voor de ander een stille voorkeur. Ik zou mezelf geen groot voetballiefhebber willen noemen maar heb sinds jaar en dag mijn hart verpand aan Feijenoord. Willem van Hanegem was ooit een kennis en via hem bleef ik hangen in Rotterdam Zuid. Clubliefde voelen voor dit Rotterdamse vlaggenschip doe je bijna niet voor je lol. Het voelt als een slechte relatie waarbij je keer op keer teleurgesteld wordt door je partner, maar af en toe een sprankje hoop krijgt als hij of zij een goede dag heeft. De stap naar de scheiding durf je niet te zetten.

Natuurlijk, het kampioenschap in 2016/2017 was zeker zo’n sprankje hoop. Hoop dat Feijenoord eindelijk weer de aansluiting kon vinden bij Ajax, PSV en AZ, drie clubs die hoger staan op de Europese ranglijst. Maar deze hoop was tevergeefs want aan alle kanten zit het scheef bij Feijenoord. Op de eerste plaats is de club een stuurloos schip. Of stuurloos, de Vrienden van Feijenoord hebben de organisatie in een ijzeren wurggreep. Destijds ontstaan door rijke Rotterdammers om geld in te zamelen en de club te redden, hebben deze havenbaronnen 30% van de aandelen in handen en belangrijke zeggenschap in nagenoeg alle strategische beslissingen. En die staan veranderingen laat staan verbeteringen in de weg. Daarnaast is er nog de Kuip, een schitterend historisch stadion uit 1937, gebaseerd op het oude Highbury van Arsenal. Nostalgisch zeker maar zonder perspectief om de inkomsten te laten groeien. Keer op keer verzand het plan voor Feijenoord City, een nieuw multifunctioneel stadion aan de Maas. En dan is er nog het bizarre fenomeen rondom de selectie; hoeveel nieuwe spelers niet door Kuipvrees nooit hun oude niveau halen is niet op twee handen te tellen. Dat de club ook geen geld heeft werd deze week ook nog maar eens overduidelijk met het in en in sneue filmpje van Directeur Mark Koevermans die een beroep doet op sponsors en seizoenkaarthouders om alsjeblieft geen geld terug te vragen voor dit verloren seizoen. Over de kwaliteit van de selectie hoef ik het na de 1-1- tegen FC Emmen thuis niet te hebben. Ik denk dat ze er in Amsterdam de slappe lach van hebben gekregen.

Met Dick Advocaat, Frank Arnesen en vast ook Arne Slot zijn meer dan capabele vakmensen aangesteld die het beste met Feijenoord voor hebben, maar zelfs zij zijn niet in staat het roer om te gooien en de club structureel terug te brengen naar de top 3. Met enige jaloezie kijken ik wel eens naar Ajax, waar ze de boel erg professioneel op de rit hebben. Dat heeft ook even geduurd, pas na het verschijnen van het rapport Coronel uit 2008 over het bestuursmodel en een analyse van het voetbaltechnisch beleid hebben ze daar de weg omhoog gevonden. En structureel ook. Hoewel ik nooit op Ajax kan worden ben ik wel jaloers op Ajax als partner, ze heeft een grote bek maar doet wat ze belooft.

Vanavond riep ik weer uit dat ik voor Vitesse word, of voor Heracles, eigenlijk voor iedereen behalve Rotterdam, Amsterdam, Eindhoven of Alkmaar…maar het kan niet: je kan niet met haar en niet zonder haar.

Chuck Berry

Vandaag is het vier jaar geleden dat Chuck Berry op 90 jarige leeftijd is overleden. Ondanks dat hij net iets minder bekend is dan Elvis, wordt Chuck Berry wel beschouwd als de grondlegger van de rock ‘n roll. Toen hij op 26 jarige leeftijd werd gevraagd om mee te spelen met “Sir Johns Trio” was dit de start van zijn eigen carrière. Chuck nam direct de leiding in de band over en ging vervolgens onder zijn eigen naam nummers uitbrengen. Het bijzondere was dat Chuck Berry in die tijd al met maatschappijkritische teksten kwam, verpakt in vrolijke rock ’n roll melodieën. Dat was in die tijd zeker nog niet gebruikelijk, helemaal niet wanneer dit door een zwarte zanger gedaan werd. 

Wanneer we tegenwoordig aan Chuck Berry denken zien we voornamelijk het beeld waarop hij samen met zijn geliefde Gibson-gitaar zijn vermaarde “duck walk” uitvoert op ons netvlies voorbijkomen.

Overigens was Chuck Berry ook zelf niet van onbesproken gedrag. Hij is beschuldigd geweest van uitbuiting van zijn muzikanten, mishandeling van vrouwen, seks met minderjarige meisjes en zo was er vaak veel rumoer rondom zijn persoon. Maar toch is hij vooral een inspiratiebron voor andere artiesten geweest. The Rolling Stones, the Beatles, Bruce Springsteen, Bob Dylan en Elton John, zomaar een greep van grote artiesten die zijn muziek omarmden vanwege het nieuwe frisse geluid wat Chuck Berry de ether in slingerde.

Op zijn 90ste  nam hij nog een album op met allemaal originele composities. Dit album verscheen enkele maanden na zijn dood. Op 18 maart 2017 is hij overleden en is er weer een stukje popgeschiedenis begraven, samen met zijn rode Gibson-gitaar die vast aan zijn kist mee het graf ingenomen werd. Luister hieronder nog eens naar zijn allergrootste hit Johnny B. Goode, een ode aan Johnnie Johnson. De man die hem een kans gaf om mee te spelen in zijn band en met wie hij jaren samen zijn nummers gecomponeerd heeft.

Laat je horen

Volgende week mogen we onze voorkeur voor een nieuwe volksvertegenwoordiging uitspreken. We kunnen niet met het excuus komen dat we maar weinig keuze hebben, want de stemlijst is groter dan ooit en deze keer kunnen wij onze keuze op één van de 37 partijen laten vallen. Een vaak gehoorde opmerking van mensen die hun stem verloren laten gaan is dat er geen partij bij zit die hun aanspreekt. Met de grote keus die wij dit jaar hebben kan dit argument bijna niet meer gebruikt worden. Natuurlijk is er geen enkele partij waarvan je achter het volledige partijprogramma zal staan, maar er zal toch snel een partij bij zitten met enkele speerpunten waar je je in kan vinden.

Wat overigens opvalt is dat er nog geen grote diversiteit in onze huidige Eerste en Tweede Kamer te vinden is. Onze bevolking bestaat inmiddels voor 25% uit landgenoten met een migratieachtergrond, maar wanneer je naar de bordesfoto van ons laatste kabinet kijkt zie je dat hier alleen maar witte mannen en vrouwen op terug te vinden zijn. Dit zullen ongetwijfeld kundige vrouwen en mannen zijn, maar een goede afspiegeling van onze samenleving is het eigenlijk niet meer te noemen. Persoonlijk ben ik niet voor partijen die zich specifiek voor een bepaalde bevolkingsgroep hard maken, maar een grotere diversiteit onder alle partijen zou eigenlijk heel logisch zijn op die enkele persoon met migratieachtergrond die nu op de kieslijsten terug te vinden zijn en dan vaak ook nog als excuus opgevoerd worden om te laten zien hoe goed men bezig is. Maar het zou eigenlijk geen onderwerp van gesprek meer moeten zijn en er zullen ongetwijfeld kundige mensen met een migratieachtergrond zijn die een ministerspost kunnen vervullen. Dit zal ook bijdragen aan een grotere acceptatie van besluiten die door een toekomstig kabinet gemaakt gaan worden.

Dit jaar dus weer een nieuwe kans om jouw voorkeur uit te spreken. Ben je het oneens met het gevoerde beleid in ons land of kan je jezelf niet vinden in de gekozen volksvertegenwoordiging? Dan is er maar één manier om jezelf uit te spreken. Laat je stem niet verloren gaan en laat jouw voorkeur in de stembus vallen. Ook al denk je dat jouw stem niet gehoord zal worden, wanneer je deze kans aan je voorbij laat gaan dan weet zeker dat je niet gehoord wordt, maar dan moet je ook niet klagen over het toekomstige beleid aangezien je niet geprobeerd hebt deze te veranderen. Wanneer je weloverwogen gaat stemmen is er geen verkeerde keus.

waar is MONEY?

Aan de ene kant vind je het leuk wanneer jouw favoriete band niet al te populair wordt zodat deze voor je gevoel toch een beetje voor jezelf blijft. Aan de andere kant zijn sommige bands zo goed, dat je niet begrijpt waarom een album niet meer succes heeft gehad. Dit geldt voor het album ‘Suicide Songs’ van MONEY. Voor mij het beste album van de laatste 10 jaar.
Dit album uit 2016 is niet voor iedere muziekliefhebber een zekerheid, de muziek moet je wel aanspreken. Ik herinner mij een vriend die dit album aanraadde en zei: “waarschijnlijk vind je het niet meteen goed, maar geef het een kans.” Maar deze kwam meteen de eerste keer snoeihard bij mij binnen en heeft mij nooit meer losgelaten.

Ondanks dat de teksten van de nummers zwaarmoedig en destructief zijn en het muzikaal met strijkers en blazers ook best donker kan overkomen, heeft dit album voor mij juist een bepaalde luchtigheid en word ik vaak vrolijk na het luisteren van dit album. Muzikaal ijzersterk, geniale melodielijnen en het belangrijkste instrument: de prachtige krachtige stem van frontman Jamie Lee.
Ze hebben in 2016 ook nog een optreden in Bitterzoet gegeven dat goede recensies heeft gekregen. Tot op heden heb ik enorme spijt dat ik hier niet bij ben geweest.

Jamie Lee heeft ooit verklaard dat hij zijn inspiratie heeft gehaald van het album ‘Third’ van Big Star. Een Amerikaanse band die in de jaren ’70 na het uitblijven van het grote succes na dit derde album er op dat moment maar mee stopte. Maar dat commercieel succes niet alles zegt over de kwaliteit blijkt wel uit de inspiratie die Big Star voor andere artiesten was. Zij hebben niet alleen de basis gelegd voor het prachtige tweede album van MONEY, ook Michael Stipe (REM) verklaarde vaak dat deze band een van zijn belangrijkste inspiratiebronnen is geweest.

Terug naar MONEY. Vijf jaar na het verschijnen van ‘Suicide Songs’ is het erg stil rondom deze band en de bandleden. Er verschijnt geen nieuwe muziek, de website staat op zwart en dan bekruipt mij de angst dat deze band zichzelf al heeft opgeheven. Misschien net als hun voorbeeld Big Star vanwege het uitblijven van succes. Laten we hopen dat ze toch net als hun inspiratiebron nog met een derde album komen. Of zal er voor altijd een mysterie rondom deze band blijven hangen die op zich mooie verhalen en speculaties op kan leveren? Maar ik hoop vooral dat we toch nog plotseling met een nieuw meesterwerk verrast worden.

Somebody’s watching me

‘Nederland wordt geregeerd door een in-en-in slechte satanische bloeddorstige elite’. Het zijn niet de woorden van één of andere religieuze extremist.Het zijn de woorden van rapper Lange Frans. Het is de tijd van de samenzweringstheorieën. Niet eerder deze eeuw was het onderwerp over ‘conspiracy therories’ zo actueel als vandaag de dag. Zijn YouTube kanaal werd geblokkeerd en verwijderd en daarmee ook de muziek van Lange Frans. Terecht of onterecht, het in de kiem smoren van oproerkraaiers versus vrijheid van meningsuiting? Het is een dun lijntje.

De letterlijke definitie van een conspiracy is de volgende: ‘een verklaring voor een gebeurtenis of situatie die het gevolg is van samenzwerende sinistere of machtige groepen’. In Nederland is sinds de uitbraak van Corona veel aandacht voor waarheidszoekers naar complottheorieën. 10% van de Nederlandse bevolking gelooft in een grote samenzwering rondom het virus. De meesten hiervan zijn ervan overtuigd dat farmaceuten het virus hebben verspreid. Een andere interessante theorie is dat het virus verspreid is om in een later stadium mensen te vaccineren met een chip van Bill Gates. Aan het begin van de Corona periode was de theorie dat 5G het virus veroorzaakt, mede omdat Wuhan de eerste plek in China zou zijn waar dit netwerk is uitgerold. Niet terecht overigens, want al eerder was 5G in China geïntroduceerd. Zo doen er vele verschillende theorieën de ronde met als gemeenschappelijke deler dat machtige groepen ons met dit virus willen controleren. Onlangs beleefden de waarheidszoekers in Nederland hun hoogtepunt door de avondklok succesvol aan te vechten. Hierbij werd meteen beargumenteerd dat deze overwinning inhield dat de rechtbank ook tegen het nut van de avondklok was, al heeft deze alleen maar een uitspraak gedaan over de juridisch niet juiste invoering hiervan. Zo zie je hoe snel er door deze groepen een andere waarheid aan een bestuurlijke beslissing gegeven kan worden.

Waarom is er juist nu zoveel ruimte om er lustig op los te denken, meningen te delen en daarmee een grote groep mensen te mobiliseren? Dit komt doordat online media iedere gebruiker ruimte biedt om hun mening te ventileren. Veel mensen halen hun waarheden uit sociale media, geloven niet meer in het mainstream nieuws (beweren dat dit fake en gemanipuleerd nieuws is door de machthebbers) en omringen zich met name met gelijkgestemden. Deze bubbels scholen voornamelijk online samen, er zijn weinig discussies tussen de gelijkgestemden in deze groepen en hierdoor bevestigt men alleen maar elkaars mening waardoor het geloof hierin nog groter wordt. Conspiracies vinden hun oorsprong doorgaans in periodes van onzekerheid, twijfel of angst. Daarom is het juist nu niet vreemd dat dit actueler is dan ooit, al zijn ze van alle tijden. Misschien wel de meeste bekende theorieën zijn de moord op JFK (door de CIA, de maffia, Cuba of de Sovjet-Unie), het feit dat Area 51 in Amerika een research faciliteit is voor aliens en hun ruimteschepen en men zegt dat in ons eigen land Pim Fortuyn ook vermoord is in opdracht van de traditionele politieke partijen. Natuurlijk mag het fake news dat Donald Trump bestolen is van de verkiezingsoverwinning niet ontbreken en werd met de bestorming van het Capitool ook duidelijk hoe snel groeperingen te mobiliseren zijn.

Wat belangrijk is of deze complottheorieën te bestrijden zijn en of dat zou moeten? Uiteraard kan een betere uitleg over bestuurlijke beslissingen helpen, want de eerlijkheid gebied te zeggen dat ook het Coronabeleid niet altijd even logisch is. Zo lijkt het zinvol om de verspreiding van deze theorieën via de algoritmes op social media tegen te gaan. Al is dit voor de aanhangers van deze theorieën weer een extra bevestiging dat de wereldleiders hiermee de wereldbevolking willen domineren. En zo raakt ‘Het Land Van’ Lange Fransie meer verdeeld dan we in jaren zijn geweest, een tweedeling tussen overtuiging en waarheid.

Zoals Rockwell in 1984 al zong: ‘I’ve got this feeling, somebody’s watching me’.

Borito

Precies op het juiste moment heeft Borito afgelopen vrijdag hun debuutalbum ‘What we have now’ gereleased. We zitten nog in die ellendige Corona pandemie waar maar geen einde aan lijkt te komen. De koudste winter sinds jaren, die overigens veel schaatsplezier geeft, maar koud is het wel. Maar wanneer je het nieuwe album van Borito aanzet voel je de eerste zonnestralen al langzaam over je huid tintelen.

De band uit Tel Aviv weet met hun vrolijke, dromerige en funky indiepop precies die snaar te raken waardoor je jezelf opeens op het terras van een strandtent waant terwijl je over een druk strand uitkijkt, met het geluid van de golven die zachtjes het strand oprollen. Of ik zie mijzelf opeens weer rijden langs het door de zon op glinsterende Comomeer.
Wanneer we de komende maanden dat nare virus overwinnen en weer naar buiten mogen heeft Borito de perfecte soundtrack om de verwachte “summer of love” te begeleiden. Straks met zijn allen zittend op het gras van een festival, met een biertje in de hand luisterend naar deze aanstekelijke muziek van Borito. Luister hieronder naar het album en droom met ons mee:

Concertirritaties

We kennen ze allemaal. Althans de concertgangers herkennen ze zeker. De mensen aan wie je je zo kan irriteren tijdens een optreden.
De grootste irritatiefactor zijn wel de mensen die naar een concert gekomen zijn om eens lekker met elkaar bij te kletsen. Je vraagt je af waarom deze mensen gekomen zijn en geld voor een kaartje hebben neergelegd om hier vervolgens lekker door de muziek heen te praten. Dat zij zelf niet van de muziek genieten is dan niet erg, maar ik heb nooit begrepen dat deze mensen niet beseffen dat ze de concertbeleving voor de mensen om hen heen ook verpesten. Een aantal concertzalen hebben hiervoor al de “lul-niet-lolly” geintroduceerd. Mijn persoonlijke dieptepunt was toch wel ooit het stel naast me die hardop hun boodschappenlijst voor de volgende dag aan het samenstellen waren.

Dan hebben we nog de mensen die altijd luidruchtig aanwezig zijn. Tussen ieder nummer roepen ze hun favoriet van de betreffende artiest om te laten zien hoe goed ze het repertoire kennen. Een keer is ook helemaal niet erg, maar meestal gebeurt dit dan na afloop van ieder nummer zonder door te hebben dat de rest van de zaal er al een tijdje klaar mee is. Dan ga ik nu geeneens de mensen noemen die het nog steeds grappig vinden om heel hard SLAYEEERRR te roepen. Al heel lang niet leuk meer.
Sommige concertgangers staan ook de hele avond met hun mobiel in de lucht om het hele concert op te nemen. Ik begrijp goed dat een foto of desnoods een kort filmpje leuk is voor de herinnering, maar je kan veel meer van een concert genieten als je gewoon voornamelijk lekker kijkt en luistert.
Luidruchtige, duidelijk aanwezige, hard meezingende en bierdrinkende vriendengroepen die hun eigen space claimen … Ga lekker naar de Toppers!
Tot slot nog de mensen die maar heen en weer blijven lopen om .. Ja waarom eigenlijk? Een biertje halen begrijp ik, maar lopen om het lopen? Of je 5e sigaret in een uur tijd? Helemaal vervelend als ze ook hun rugzak nog op hun rug hebben waarmee ze tegen iedereen aanstoten. Wel heel fijn voor ze dat ze € 2,- voor de garderobe besparen, maar die zou ik ze graag meteen geven als ze niet meer met de tas de zaal in komen.

Misschien zijn dit allemaal voornamelijk zure irritaties van deze schrijver. Al denk ik niet dat ik hier helemaal alleen in sta. Maar nu komt hij. Ik mis al deze mensen momenteel stuk voor stuk. Zou er zo gelukkig van worden als ik in een concertzaal kon staan en mij lekker aan al deze mensen kon irriteren: “ik mis jullie!”.

Golden Earring

Golden Earring. De grootste rockgroep ooit van Nederlandse bodem. Na een carrière van 60 jaar is de band plotseling opgehouden te bestaan. Oprichter George Kooymans lijdt aan de vreselijke ziekte ALS waardoor hij zijn gitaar niet meer kan betoveren zoals hij dat 60 jaar lang gedaan heeft.

Het is weinig bands gegeven, een hit scoren in de Verenigde Staten, Golden Earring deed het. Jaar in jaar uit de zalen door heel het land uitverkopen en altijd met een tomeloze energie het publiek geven waar ze voor gekomen zijn. Een band die zo lang samen gespeeld heeft zonder ooit in verval te raken verdient een mooi afscheid. Een afscheid van hun fans en hun fans verdienen een afscheid van de band. Nog één keer die lange drumsolo van Cesar Zuiderwijk, de basloopjes van Rinus Gerritsen, Barry Hay die nog steeds vanachter zijn zonnebril de band met enthousiasme aanvoert. Maar bovenal nog één mooie gitaarsolo van George Kooymans. Daar verlangen we nu het meeste naar, maar dit afscheid is ze niet meer gegund. De grootste en oudste rockband van Nederland is staande gehouden door die rotziekte ALS. Sterkte George!