woutje!

Het grote geld regeert, ondanks de recente crisis, nog steeds over de Europese voetbalvelden en dus vertrekken getalenteerde en minder getalenteerde profs steeds vaker en eerder uit Nederland.

Voor talenten is het vaak Engeland, Spanje of Italië, waar de meeste spelers op de bank belanden. Dat geldt in mindere mate voor Duitsland, Frankrijk en China waar spelers doorgaans vaker speelminuten maken. Zelden is de voetbalontwikkeling leidend, maar de portemonnee. Zo zorgt de zaakwaarnemer er vaak voor dat de keuze van een voetballer niet altijd op sportieve gronden gemaakt wordt. Zo had Matthijs de Ligt dit seizoen weliswaar 14 miljoen redenen per jaar om naar Juventus te gaan, maar qua voetbal kwam hij wel in een compleet andere cultuur terecht terwijl hij ook naar een club als Barcelona had gekund. Nu is Italië het land waar verdedigen tot een kunst wordt verheven en misschien wilde hij zich hier verder in bekwamen, maar het lijkt in eerste instantie toch een keuze voor het grote geld. Gelukkig zien we de laatste maanden wel weer zijn talent doorschijnen en mag hij zich inmiddels basisspeler noemen.

Dat geld niet altijd gelukkiger maakt zie je aan de vele spelers die vanuit de eredivisie naar het buitenland vertrekken en die vervolgens toch aardig in de vergetelheid raken. Zo heeft Royston Drenthe zich onvergetelijk gemaakt in Madrid, maar niet op sportieve gronden. En spelers als Anwar El Ghazi, Rick Karsdorp en Justin Kluivert hebben ook nog niet de carrière die ze zelf voor ogen hadden. Zo zijn er nog talloze voorbeelden te noemen. Uitblinker was mogelijk Winston Bogarde, die bij Chelsea zijn pre-pensioen volledig op de bank door bracht. Veel voetballers verdwijnen in vergetelheid.

Uitzonderingen zijn er gelukkig ook. Weinig kenners hadden ooit voorzien dat Virgil van Dijk zou uitgroeien tot een verdediger van wereldklasse, gelukkig hadden Ronald Koeman en Jürgen Klopp daar meer oog voor. Sterker nog, met zijn nieuwe contract zou hij de bestbetaalde speler van Liverpool worden. Voor mij is zo’n andere verrassing Wout Weghorst, die zichzelf per week belangrijker maakt voor Vfl Wolfsburg. Zo ook zaterdag weer, vijf goals in vier wedstrijden en Wolfsburg weer op weg naar Europees voetbal. Bij AZ vond ik Woutje een hardwerkende, maar beperkte spits. Bij zijn, zelfverkozen, vertrek kondigde  Wout zelf aan klaar te zijn voor het grotere werk. Mijn inschatting was dat we weinig meer over hem zouden horen. Maar, tot nu toe is het tegendeel waar. Daarom voor alle Virgils en Woutjes, petje af!