avondwandeling

We zitten nog steeds in een semi-lockdown, ook al worden de regels nu voorzichtig per week versoepeld. Nee, we gaan niet schrijven over Corona, over wat we niet kunnen en mogen, maar over verwondering in deze periode. Verwondering die we tegenkomen in onze nabije omgeving waarvan we het bestaan niet wisten.

Om te blijven bewegen hebben we het bijna dagelijkse rondje wandelen na het avondeten ingevoerd. De dagen worden langer, de temperatuur loopt op en daardoor is het extra fijn om je spijsvertering tegemoet te komen door na het eten een rondje te wandelen. Waar het rondje eerst minimale kilometers betrof, kunnen we tegenwoordig soms zeggen dat we mooie afstanden erop hebben zitten. Zo ook vorige week. Hemelsbreed slechts een kilometer van ons huis zijn we een klompenpad ingegaan die uiteindelijk in een weiland uitkwam met heuse buffels die heel relaxt aan het grazen waren en niet de moeite namen om ons op te (willen) merken. Het pad heeft uiteindelijk geleid naar een prachtig stukje natuur waar wij nog nooit eerder geweest waren. Verwonderd over de verborgen natuur en alles wat daar leeft, groeit en bloeit. Verwonderd hoe fijn het is om dit soort rondjes te lopen na een hele dag gewerkt te hebben. Verwonderd hoe goed die frisse lucht je doet. Verwonderd hoe lekkerder je slaapt. En verwonderd dat de weilanden in onze directe omgeving echt op Frankrijk kunnen lijken nadat de geperste hooibalen in het weiland liggen. Dus laten we afspreken dat als straks nog meer regels versoepeld worden en we bijna terug kunnen naar normaal, dat we het avondrondje erin houden en dat we ons kunnen blijven verwonderen.