Tour de France

De Tour de France. Gevoelsmatig de start van de zomervakantie. Hoe vaak is het niet voorgekomen dat je in Frankrijk op de camping speciaal naar de kantine liep om daar naar de live-uitzending van de tour te kijken. Het voelt toch net iets specialer wanneer je in het land zelf aanwezig bent, ook al zijn de renners misschien wel 600 km verderop hun pedalen rond aan het trappen. Ik herinner mij persoonlijk nog dat ik met een man aan de praat raakte en aangezien hij ook naar de Tour aan het kijken was gooide ik het gesprek in eerste instantie op het wielrennen. Zijn antwoord was veelzeggend: “ik houd helemaal niet van wielrennen, maar het is hier wel gezellig en zo kan ik wel even twee uurtjes bij mijn vrouw weg aangezien ik haar heb wijsgemaakt dat ik van wielrennen houd”.

Wanneer je bij de start van de Tour nog geen vakantie had, wist je dat deze op zijn minst snel zou volgen.
Deze editie startte de Tour de France pas na afloop van de reguliere schoolvakanties. Op voorhand deed mij dit iets minder uitkijken naar de editie van dit jaar. Net weer begonnen met werken, temperaturen die wat aan het afnemen zijn en het gevoel dat deze editie misschien ook wel minder zou worden omdat de renners nog minder wedstrijden in de benen hebben. En toen startte de Tour vorige week zaterdag. En hoe! In de allereerste etappe waren er meteen al valpartijen doordat de wegen spekglad waren geworden door de eerste regenval in maanden. Het was bijzonderder als een hele ploeg op de fiets was blijven zitten dan wanneer je een valpartij hebt meegemaakt. Met ook meteen bergetappes in de eerste week is dit toch weer een leuke en interessante editie. Hieruit blijkt dat het eigenlijk niet uitmaakt wanneer de Tour de France gereden wordt, maar dat het gewoon altijd een interessante ronde is. Nog twee weken te gaan, nog twee weken genieten.