The Veils (Live)
16 juni 2023Er zijn van die bands waarvan je niet begrijpt dat ze nooit een groter publiek bereiken. Zo’n band is voor mij the Veils. In 2004 hadden ze een enorme radiohit met het nummer Lavinia, maar bijna 20 jaar later zijn ze nog steeds hoofdzakelijk in het clubcircuit actief. Toen ik gisteren op mijn werk aan het einde van de meeting zei dat ik ’s avonds naar the Veils zou gaan werd ik door 4 gezichten vragend aangekeken, hadden ze nog nooit van gehoord. Er is dus nog een lange weg te gaan ….
Inmiddels was dit de derde keer dat ik de band live ging zien, deze keer in TivoliVredenburg. Ook al speelden ze wel in de Ronda, de grootste zaal van deze locatie, deze zaal was gezellig vol maar nog verre van uitverkocht. Gezien het warme weer was dit voor de bezoeker nu best aangenaam. Maar het is ook zonde dat er toch veel mensen weer een prachtig optreden van deze band hebben gemist.
The Veils is namelijk erg goed in het neerzetten van een mooie melancholieke donkere sfeer, waarbij de hele band volledig ondersteunend is aan frontman Finn Andrews. Overigens is Finn in al die jaren wel iets opener op het podium geworden. Waar in het verleden voornamelijk de nummers afgespeeld werden, werd nu toch al net iets vaker het publiek bedankt en werd er gewoon ontspannen gereageerd toen even het verkeerde nummer werd ingezet. Dit kan komen doordat Finn ook in zijn privéleven inmiddels gelukkig getrouwd is en een gezin aan het stichten is. Het is te hopen dat al dit geluk niet ten koste gaat van de dramatiek die altijd door de muziek van the Veils heen komt. Gelukkig heeft het in ieder geval weinig invloed gehad op de kwaliteit van het laatste album. Mooie melodieën, zijn heerlijke dramatische stem en zinnen en zanglijnen die je ook aan Nick Cave doen denken. Maar vooral een eigen Veils-geluid met de bekende strijkers en samenzang. Dit is ook wat de bezoekers in TivoliVredenburg voorgeschoteld kregen. Van kleine intieme nummers in de toegift waarin Finn solo met keyboard speelde, tot heerlijke noisy uitbarstingen die een mooie wall of sound creëerden. Dit alles ondersteund met een mooie lichtshow die deze muziek de juiste dramatiek meegaf. Of deze band nu nog bekender gaat worden durf ik niet meer te voorspellen, maar de kans is wel groot dat ik ze nog een vierde keer live ga zien. Het is gewoon altijd mooi!
