Superstars

Zijn ze er nog? De supersterren van vroeger? Die sterren waarvan de posters aan je muur boven je bed hingen. Posters die je netjes uit het midden van de Hitkrant haalde door voorzichtig de nietjes open te vouwen.

We hadden in de vorige eeuw een aantal echt grote sterren. Michael Jackson, Prince, Madonna, George Michael en U2. Wanneer zij een nieuwe video, single of album uitbrachten werd hier reikhalzend naar uit gekeken en de releases van andere zangers of bandjes werden op zo’n moment even een weekje uitgesteld om niet verloren te gaan in het geweld van de superster. Natuurlijk heeft dit met de huidige marketing te maken. Een gevolg is een versnippering van het poplandschap. Bandjes en artiesten komen met een enorme snelheid maar vertrekken vaak nog sneller. Het gevolg van onze wegwerpmaatschappij; door naar de volgende. Nieuwe muziek is met de komst van Spotify ook veel toegankelijker en eenvoudiger te promoten. Social Media heeft bijgedragen aan een informatieversnelling. Daar waar we vroeger alleen in de wekelijkse of maandelijkse release van Hitkrant of Oor een interview met de superster zagen komen in de huidige tijd dagelijkse updates van de sterren voorbij op hun eigen Instagramkanalen. Hierdoor lijken ze veel bereikbaarder geworden. Dit heeft zijn weerslag op de magie, het ongrijpbare gaat een beetje verloren. Er zijn natuurlijk nog steeds grote sterren onder de huidige generatie zangers of zangeressen. Rihanna, Bruno Mars, Ariana Grande, the Weeknd en natuurlijk Beyoncé, allemaal wereldsterren van formaat. Toch hangt er wat minder magie rondom deze namen dan dat dit vroeger bij de supersterren het geval was. Zou het door de moderne Social Media komen of is het de tijdsgeest waardoor er minder ruimte is voor sterrenverheerlijking? Om nog even met een beetje weemoed aan terug te denken, een lijstje van de grote 5.