Sunset

Er zijn van die nummers die je weer terug kunnen brengen naar een bepaald moment. Maar andersom kan ook; een bepaald moment kan je ook weer aan dat nummer herinneren. Dit gebeurde mij onlangs weer. Onderweg in de auto zag ik een prachtige volrode zonsondergang en opeens kwam het nummer “Love don’t keep me waiting” van Glen Hansard weer in mij op.

Dit nummer is voor mij eeuwig verbonden aan de zonsondergang op Île d’Oléron, een heerlijk eiland aan de westkust van Frankrijk. Een eiland waarop je heerlijke vakanties kan vieren. Omringt door mooie stranden met aan de ene kant hoge golven voor de surfers en aan de andere kant rustige strandjes tussen het eiland en het vasteland in. Een eiland waar altijd een vakantiesfeer heerst en een eiland die zijn eigen identiteit heeft, zoals veel eilanden een eigenzinnig karakter hebben.
In augustus 2013 was ik op het eiland en op een mooie zomerse dag besloten wij naar de westkust te rijden om op ons favoriete strand de zon onder te zien gaan. Op de heenweg kwam “Love don’t keep me waiting” van Glen Hansard voorbij. Op dat moment de ideale soundtrack voor de zomerse zonsondergang. Op enkele wandelaars na waren wij als gezin alleen op het strand en zagen wij in een donker oranje hemel de zon langzaam in de oceaan verdwijnen. Zodra dit nummer van Glen Hansard weer op de shuffle voorbij komt zie ik ons weer onderweg naar de zonsondergang op Île d’Oléron en bij iedere andere mooie zonsondergang krijg ik altijd weer zin om dit nummer weer even te luisteren: