ring ring

Als er één ding de afgelopen maanden duidelijk is geworden, dan is dat, dat we in een schitterend plat landje wonen. Het mooie weer en de thuiswerkverplichting heeft veel medelanders de kans gegeven om hun eigen omgeving te ontdekken en dat wordt ook enthousiast gedaan. Naast de eerder beschreven avondwandeling wordt er veel gevist, geskeelerd maar vooral ook heel veel gefietst.

De perfecte platte omgeving en het enorme netwerk aan fietspaden maakt dit ook bij uitstek een middel om je eigen provincie te verkennen. Daarnaast is er de afgelopen jaren flink geïnvesteerd in moutainbikeroutes, dus je kunt je hart ophalen op ieder willekeurige fiets. Naast de supermarkten en de bouwmarkten was er nog één branche die het daarom de afgelopen maanden zo goed deed, dat er nog steeds sprake is van lange levertijden, de fietswinkel. Blijkbaar wordt het vakantiegeld voor een nieuwe keuken, maar ook een nieuwe fiets gebruikt. De diversiteit van wat er daardoor over de fietspaden moet neemt wel flink toe en de drukte ook. Wat afgelopen jaren steeds meer op valt, is dat mede onder invloed van de succesvolle Nederlandse wielrensters en wielrenners, steeds meer mensen aan het wielrennen slaan. Met grote bewondering kijk ik naar het materiaal waarmee fietsend Nederland op de fietspaden voorbij komt. Specialized, BMC, Trek, Bianchi of Colnago, er wordt niet bespaard op deze hobby en dan hebben we het niet over de bijpassende outfits waarmee deze mini-pelotons voorbij komen denderen. In dat opzicht begin je steeds meer te merken dat het intensieve gebruik steeds meer uitdagingen oplevert op de soms smalle paden. Grote verschillen in snelheid, ruimte en de afnemende bereidheid om rekening met elkaar te houden levert meer en meer hork-gedrag op. Komt bij dat wielrenners om esthetische redenen vaak weigeren om een bel op het carbon stuur te monteren. En dat maakt het super irritant als je aan het fietsen bent en er een schreeuwende kudde achter je verschijnt die vervolgens je ook nog het gevoel geeft dat je niet op hun pad hoort. Los van de noodzaak om het wegennet voor fietsers verder uit te breiden en te verbreden ben ik een voorstander van een verplichte bel voor iedere gebruiker van het fietspad, inclusief voor de Mathieu’s, Tom’s en Annemiek’s in de dop. Het vrolijke gerinkel van een bel zal de sfeer op de paden ten goede komen, waardoor er nog meer te genieten valt.