ode aan Matthijs

Het zijn vreemde tijden. De hele wereld is in de ban van één virus waar we wereldwijd tegen vechten. Eigenlijk is er geen ander nieuws meer in de dagelijkse talkshows en nieuwsprogramma’s. In deze rare tijd is er één tv-programma dat deze week bijna geruisloos ten einde komt. Een programma dat 15 jaar lang alle werkdagen in het belangrijkste gedeelte van het televisieseizoen iedere werkdag te zien was.

De Wereld Draait Door. Matthijs van Nieuwkerk die het gesprek van de dag behandelde. Een zekerheid op je televisieavond. Alle onderwerpen kwamen voorbij. Het nieuws van de dag, nieuwe muziek, een boekenpanel, van museumdirecteuren tot advocaten. Er wordt onderschat hoe belangrijk dit programma voor de Nederlandse cultuursector is geweest. Nieuwe gasten die de kans kregen hier hun carrière te starten, zangers die hun carrière opeens weer nieuw leven in konden blazen en mensen gingen weer boeken lezen. Muzikanten die graag één minuut van hun nieuwe single kwamen vertolken. En altijd weer kwaliteitsuitzendingen. De een spraakmakender dan de ander, maar altijd dagelijkse kwaliteit op de televisie. Hierin was de rol van Matthijs van Nieuwkerk een belangrijke. De sympathieke welbespraakte presentator die zichzelf niet graag op de voorgrond zet, maar wel altijd zijn gasten kon laten shinen. Goed geïnformeerd en een duidelijke liefhebber van alle verschillende cultuurstromingen en een groot sportliefhebber. Sinds zijn aankondiging dat hij ging stoppen is deze presentator nog beter dan ooit. Nog meer ontspannen omdat hij zichzelf iets meer kon laten zien. De laatste weken maakte hij het programma met alleen zijn gasten. Publiek mag hier om begrijpelijke reden niet meer aanwezig zijn. Na 15 jaar geruisloos stoppen met DWDD, dit zou eigenlijk niet moeten mogen. Laten we hopen dat er later in het jaar nog een grote DWDD afscheidsavond plaats zal vinden, dat is iets wat Matthijs heeft verdiend. Van onze kant kunnen wij alleen maar zeggen: R.E.S.P.E.C.T.

Henny Vrienten schreef samen met Bertolf Lentink en Diederik Nomden een mooie ode aan De Wereld Draait Door: