MOSS (Live)
4 december 2022Al bijna 20 jaar is de band Moss actief en staan ze in het Nederlandse muzieklandschap bekend als een band die kwalitatief hoogstaande indierock maakt. Intelligente nummers met de vaak melancholieke zang van zanger Marien Dorleijn die over en door de nummers heen vliegt als een op zichzelf staand instrument. Deze band brengt het grootste gedeelte van hun carrière hun muziek uit onder het Excelsior label, dan weet je op voorhand al dat de kwaliteit is geborgd. Het is dan ook bijzonder dat de echte doorbraak nooit is gekomen en er altijd een vleugje niche om de band blijft hangen. Tijdens hun sterke optreden op het hoofdpodium van Best Kept Secret in 2014 nam ik mij al voor ze nog eens wat kleiner te gaan bekijken. Acht jaar later heb ik ze eindelijk gezien in Fluor in Amersfoort . Overigens een extra shout out naar deze concertzaal die ook steeds beter aan het programmeren is.
In al die jaren dat ik ze niet live heb gezien is er wat bijzonders gebeurd. Deze band is namelijk stiekem uitgegroeid tot misschien wel de beste liveband van Nederland. Vanaf het eerste nummer greep de band je vast en werd je meegezogen in de mooie melodieën met een soort van hypnotiserende gitaarlijnen ondersteund door de repeterende beat. Er kunnen veel vergelijkingen met andere bands gemaakt worden om de muziek enigszins te duiden, maar daarmee doe je Moss te kort want alles bij elkaar is het geheel een compleet eigen Moss sound. Ruim anderhalf uur strooide Moss, in de jaren uitgegroeid tot een 6 koppige band, hun volle melodieën uit over een voor driekwart gevuld Fluor. Bij het laatste nummer ‘My descision’ sprong zanger Marien met zijn gitaar in het publiek en hier ontspon een heerlijk minutenlange dansbare sound waarbij ik dan toch nog met een vergelijking kom, want the Cure zou hier ziekelijk jaloers op zijn dat dit niet op hun eigen repertoire is komen te staan.
Schreef ik twee weken geleden dat Sports Team het leukste concert van het jaar was, deze van Moss was misschien wel de beste van 2022. Dit had zo nog twee uur lang door mogen gaan zonder dat er een moment van verveling op zou zijn getreden. Met het gesigneerde album onder mijn arm weer naar huis gegaan waardoor er vandaag ook nog even nagenoten kan worden.