Louis

The morning after de wedstrijd tegen Argentinië. We liggen er uit, weer door die vermaledijde penalty’s. Uitgeschakeld door een groep vervelende Argentijnen. Misschien waren ze ook niet direct heel vervelend, maar hebben ze gewoon het fanatisme en het gif wat je nodig hebt in toernooivoetbal. Voor de tegenstander wel heel vervelend. Dan helpt het ook niet mee dat de scheidsrechter de sterspeler van de tegenstander ook leek te adoreren, dus de scheids was ook vervelend. En de sterspeler van de Argentijnen? Van zijn voetstuk gevallen, ook vervelend. Tot zover een misschien licht gekleurde versie van mijn mening over de wedstrijd.
Wat mij vooral bij zal blijven van dit toernooi is Koning Louis van Gaal. De flamboyante coach die als laatste kunstje Nederland naar de wereldtitel zou leiden. Op voorhand vond ik dit met deze selectie een beetje overdreven. Maar de overtuiging van Louis werd stilaan ook mijn overtuiging. Ondanks een matige aanval creëerde hij een ploeg waar het moeilijk tegen voetballen was, ook Argentinië had het moeilijk. (lees verder)

Louis van Gaal heeft met Oranje op twee WK’s geen wedstrijd verloren maar werd wel twee keer in de kwartfinale tegen Argentinië uitgeschakeld. Twee keer door die stomme penalty’s. Louis bracht weer kleur rondom Oranje, maar ook als clubtrainer heeft hij een carrière die maar voor weinig trainers is weggelegd. Nadat hij als onervaren trainer de Champions League won met Ajax stond hij ook bij clubs als Barcelona, Manchester United en Bayern München aan het roer.

En gisteren was zijn carrière opeens voorbij. Toen zat er na afloop opeens een 71 jarige man voor de camera die een zware ziekte onder de leden heeft, waar je hem overigens nooit over hebt horen klagen. Voor het eerst zagen we ook de echte leeftijd van Louis. Een gebroken man, met vochtige ogen. Vochtig door het besef van een vervlogen WK-droom. Vochtig van het besef van het einde van zijn carrière. Maar waarschijnlijk nog het meest doordat hij het verdriet van zijn spelers voelde die ook terneergeslagen in de kleedkamer zaten. Spelers die hij als coach altijd alles gunde. Kijkend naar het interview op tv zat ik ook een paar keer extra te slikken. Afscheid en overwinningen in topsport blijven emotionele momenten .
Het is voorbij. Niet alleen het WK voor Oranje, maar vooral de grote carrière van de trainer Louis van Gaal. Een man die ons voetballand veel heeft gegeven. Kan hem niet anders dan een goed herstel wensen en hopen dat hij in goede gezondheid nog lange tijd van zijn welverdiende rust kan gaan genieten. Het is hem gegund. Dank je Louis!