let love rule

Hij was dé grootste artiest op het rooster van Virgin Records toen wij in 2004 samen bij EMI/Virgin werkten. Virgin was eerder door het grote EMI overgenomen en in alle opzichten sneeuwde Virgin onder, onder andere door het geweld van hitmachine Robbie Williams en de catalogus van Queen. Maar naar iedere release van Lenny Kravitz werd reikhalzend uitgekeken door de oud-Virgin medewerkers, dat was het moment waarop zij weer even het Virgin gevoel konden vastpakken.

In 2004 was het gelukkig weer zover voor Virgin, Kravitz bracht, na het wat minder succesvolle ‘Lenny’, het album ‘Baptism’ uit. Een album waarbij hij weer terugkeerde naar de oude sound van eerdere albums als ‘Are you gonna go my way’ en ‘Mama said’. En niet te vergeten het album waar het ooit mee begon: Let love rule. Het eerste grote succes na een optreden in Paradiso vormde de start voor zijn internationale carrière. De thema’s staan bij Kravitz doorgaans vast: geloof, hoop, liefde en waarheen/waarvoor.

Afgelopen week had ik uit het niets een sterke behoefte om weer eens naar zijn muziek te luisteren, een herkenbare sound met fijne nummers die ik vroeger helemaal grijs heb gedraaid. Het was de snaar die hij raakte op het gevoelsvlak met zijn soms rauwe en soms kwetsbare stemgeluid. Rock en roll afwisselend met zeer trage ballads, heerlijk.

Die herkenbare sound is ook een deel van de reden geweest dat Kravitz bij een jongere generatie helaas minder bekend is. Op een gegeven moment leek alle nieuwe muziek nog op de oude, niet geholpen door het feit dat Lenny doorgaans alle instrumenten en backings vocals zelf in speelt en zingt. Zo heeft hij de afgelopen jaren regelmatig nieuwe muziek uitgebracht maar is er geen of beperkte aandacht meer voor hem. Een veelvoorkomend probleem voor artiesten die op hun retour zijn: wel nieuwe muziek uitbrengen, maar geen platform meer hebben om dit onder de aandacht te brengen. De radio draait zijn nieuwe muziek niet meer, die draaien newbees, hitmachines of golden oldies, maar geen hasbeens. Gelukkig voor Lenny Kravitz heeft hij naast zijn muziek ook het acteren ontdekt, dat doet hij niet onverdienstelijk getuige zijn rollen in onder andere The Hunger Games. Dat hij nog steeds een artiest van formaat is blijkt wel uit het feit dat hij in juni in de Ziggo Dome zou staan. Dus heb je net als ik de behoefte om even terug te gaan in de tijd, dan hierbij een lijstje met fijne nummers, niet allemaal hits, maar wel onmiskenbaar Lenny.