het komt er aan…

Januari is overwonnen en op de valreep pikten we storm Corrie ook nog even mee. Maar zoals je kunt merken begint het al weer langer licht te worden en zitten we inmiddels in februari. Aan alles merk je dat we de goede kant op gaan. Dus aan het eind van een weer weinig spectaculaire winter lonkt in de verte het voorjaar.

Er zijn maar weinig seizoenen waar zo reikhalzend naar wordt uitgekeken. De vaak teleurstellende druilerige winters maken de overgang dan ook zeer aangenaam. Het vooruitzicht van een terrasje, een festival en een korte broek of zomerjurk maakt een ongekende energie los. Bij mij in ieder geval. Afgelopen weekend was de zon al weer wat warmer dan de week er voor dan is de behoefte om naar buiten te gaan niet te onderdrukken. Tuurlijk is de zomer ook heerlijk, maar als het voorjaar mooi is geweest (en dat gebeurt regelmatig), ligt de lat voor de zomer wel hoog. Dat wil dan nog wel eens op een teleurstelling uitlopen.

Ook muzikaal ziet het er best goed uit nu richting het voorjaar de line-ups voor de festivals bekend worden gemaakt. Artiesten lijken er weer wat meer vertrouwen in te hebben en boeken weer de eerste vluchten over de Atlantische oceaan. Ook dat geeft lentekriebels, dat we weer een artiest live kunnen zien en een avond naar het cabaret toe mogen. Nu de Denen het voorbeeld geven om weer terug te keren naar een nieuw normaal is het te hopen dat ons nieuwe kabinet het voorbeeld volgt.

Maar wat was nu de aanleiding voor dit stukje? Heel simpel, een cover op YouTube waar je in mijn ogen niet anders dan lentekriebels van krijgt. We hebben ze op broccoli.fm eerder voorbij zien komen, maar Pomplamoose maakte van deze gouwe ouwe van Simon & Garfunkel een zomerse versie. Dus kijk, geniet en ga alvast checken waar je korte broek of rok ligt, want het is aftellen geblazen.

Nu maar hopen dat de winter zich niet bedenkt…