Ezra Furman

Eind november 2019 stonden we bij het concert van Ezra Furman in de Tolhuistuin in Amsterdam. Een heerlijk klein concertzaaltje waar een dampend optreden werd gegeven voor zo’n 400 man publiek. Een half jaar verder ziet de wereld er even iets anders uit en lijkt het bijna alsof we op een vergane tijd terugkijken, maar mooie herinneringen moet je koesteren.

Bij dit concert van Ezra Furman wist ik niet goed wat ik op voorhand kon verwachten. Deze androgyne zanger wordt door mij al enkele jaren met bovenmatige belangstelling gevolgd en dit was dan ook de eerste keer dat ik hem live kon zien. Op voorhand weet je dat deze excentrieke zanger zijn gitaren en keel flink los kan trekken en de randjes van het vals zingen aanraakt. De hoop is dan dat hij dit live ook kan, zonder zichzelf hierbij te overschreeuwen. Nou dat kon hij. Achteraf ben ik getuige geweest van een van mijn favoriete concerten van de laatste jaren. In 5 kwartier gooide hij, getooid in een jurk en met mooie rode lippenstift, zijn gammele gitaarmuziek en woede over het publiek met een passie die de hele zaal mee liet dansen en uitzinnig tot een toegift liet smeken. Van harde punk tot rustige maatschappijkritische nummers. Een bijzonder moment was toen hij “Love you so bad” inzette. De hele zaal deed zijn handen in de lucht en begon woord voor woord mee te zingen alsof we bij een concert van een boyband waren, wat mij op dat moment enorm verraste. Achteraf kwam ik er pas achter dat dit nummer de soundtrack was van de populaire serie Sex Education wat al een grote hit op Netflix was. Met zijn muziek zal hij waarschijnlijk nooit de grotere concertzalen vol gaan krijgen, maar voor de liefhebbers was dit een heerlijke avond uit. Eigenlijk de ideale concertbeleving. Kleine zalen, vol met liefhebbers die gericht voor deze artiest komen, dansend tot het zweet van de muren druipt. Het lijkt nog toekomstmuziek, maar ook deze tijden gaan zeker weer komen. En dan zijn wij er zeker bij!