een tijdelijk normaal

We hebben een bijzondere tijd achter de rug. Wanneer we een jaar geleden hadden gezegd dat we medio 2020 met mondkapjes zouden lopen, voetbalwedstrijden zonder publiek gespeeld zouden worden, concertzalen met een beperkte bezetting uitverkocht zouden zijn, dan had iedereen je voor gek verklaard. Zo zijn er nog veel meer voorbeelden te bedenken van bijzondere situaties die al heel snel normaal zijn geworden. Het nieuwe normaal zoals sommige politici zeggen. Maar laten we ons hier niet bij neerleggen. Dit zal nooit het nieuwe normaal mogen worden en we moeten weer streven naar het oude normaal. Laten we het een tijdelijk normaal noemen, totdat we het Corona virus definitief de wereld uit hebben gekregen.

Toch schuilt er ook iets moois in de afgelopen maanden en de maanden die komen gaan. Zodra het virus en de bijbehorende maatregelen deze wereld in kwamen hebben we met een grote mate van saamhorigheid maatregelen doorgevoerd en met zijn allen ervoor gezorgd dat de strengste maatregelen ook maar tijdelijke maatregelen geweest zijn. Natuurlijk zijn er altijd mensen die zich niet aan deze maatregelen konden houden, maar dit is een kleine groep die een te groot podium heeft gekregen. Over het algemeen kunnen we best trots zijn op onze medeburgers. Daarnaast ontstaat er ook weer een nieuw gevoel van hoop en verlangen. In de wetenschap dat er straks weer meer mogelijk is worden er veel plannen gesmeed. We kijken weer naar onze vakantiemogelijkheden, bereiden ons voor om het “tijdelijke normaal” zo goed mogelijk te benutten en kunnen met een kleine rem erop weer plannen voor de toekomst maken. Zo zit ik momenteel de concertagenda’s weer door te scrollen voor een avondje livemuziek wat ik persoonlijk de afgelopen periode zo gemist heb. Sterker nog, er staat weer een concertje gepland! Zo bewegen wij ons weer naar een nieuw normaal die hopelijk weer erg snel op het oude normaal zal gaan lijken. Things can only get better!