Henny Vrienten / Doe Maar

Het zijn van die berichten die altijd onverwacht komen: Henny Vrienten overleden. Zo’n man die eigenlijk je hele leven, zo lang je je kunt herinneren aanwezig is. Doe Maar kwam net als bij alle andere Nederlanders in de jaren ’80 in mijn leven. Eerlijk gezegd had ik het toen niet zo op deze band, maar dat komt misschien omdat ik niet echt helemaal paste in het profiel van hun fanschare die voornamelijk uit hysterische pubermeisjes bestond.
Waarschijnlijk was ik op dat moment nog te jong om helemaal op te gaan in deze liedjes waarvan velen achteraf als tijdloze Nederpop-klassiekers de tand des tijds zeker hebben doorstaan.

Maar zo populair als deze band is geen andere Nederlandse band ooit geweest. Concerten waarbij vele (meestal) meisjes bewusteloos weg gedragen moesten worden, de fluoriserende zweetbandjes en overige merchandise als tassen en buttons met dezelfde kleuren vonden gretig aftrek onder de Nederlandse tieners. Maar ze gingen ten onder aan hun eigen succes. Nadat de band in 1984 is gestopt zijn de bandleden ieder hun eigen weg gegaan voordat ze begin deze eeuw weer met hun reünieconcerten samen waren gekomen. Met terugwerkende kracht luister ik af en toe nog regelmatig de van reggae en ska doorweekte nummers van Doe Maar die ik inmiddels trouwens wel erg kan waarderen.
De leadzanger van Doe Maar, Henny Vrienten, is altijd in de muziek werkzaam geweest. Nadat hij gestopt is met de band heeft het grote publiek een tijd niets van hem gehoord. Hij heeft aan verschillende projecten gewerkt waarbij hij muziek voor films, musicals, kinderprogramma’s etc heet geschreven. Hij maakte drie soloalbums waarvan de laatste, het prachtige “Tussen de regels” in 2019 nog uit kwam. Een album vol met mooie melancholieke liedjes, fijne melodieën en poëtische teksten. Door het herkenbare stemgeluid en licht Brabantse tongval van Henny Vrienten denk je automatisch terug aan de roerige jaren ’80 met Doe Maar, maar tegelijkertijd hoor je dat deze muziek is meegegroeid met het leven van Vrienten en kun je luisteren naar prachtige nummers waarin inmiddels veel levenservaring in is verwerkt. Begin jaren ’80 had ik niet kunnen bedenken dat ik zo’n 40 jaar later nog steeds naar nieuwe muziek van Henny Vrienten zou luisteren. Overigens laat ik nu ook de Doe Maar nummers nog regelmatig met veel plezier op Spotify voorbij komen waardoor deze muziek inmiddels ook al door een volgende generatie in huis opgepakt wordt.

We wisten al dat Henny ziek was en niet meer zou gaan optreden, maar wanneer dit nieuws vandaag zo binnenkomt is het toch even een besef dat het leven vergankelijk is. Het lijkt of er ook weer een stukje jeugd verdwenen is. Maar met zijn muziek heeft hij een mooie erfenis achter gelaten.