De kracht van klassiek

Klassieke muziek wordt al vanaf het jaar 1550 gemaakt maar is nog steeds springlevend. Niet dat ik nu dagelijks naar klassieke muziek luister en ik pretendeer ook absoluut geen kenner te zijn, maar de verrijking van moderne nummers met klassieke klanken blijft me verrassen. Het is absoluut geen schande om op zondagochtend de vrolijke klanken van Tsjaikovski over de speakers door de kamer te horen galmen maar dat is niet waarop de titel van dit stuk duidt.

Menig moderne artiest haalt zijn inspiratie nog steeds uit klassieke stukken. De impact daarvan is hoorbaar in bijvoorbeeld het gebruik van klassieke samples bij popnummers. Bekend voorbeeld is Robin Thicke’s ‘When I get you alone’, waarin de vijfde symfonie van Beethoven zeer nadrukkelijk aanwezig is, mogelijk bovenmatig. Maar ook bij andere genres wordt klassiek gebruikt. Zeer subtiel en in mijn ogen schitterend in Radiohead’s ‘Exit Music (For A Film), waarin Prelude nummer 4 van Chopin is verwerkt. In beide nummers wordt direct gebruik gemaakt van bestaande klassieke stukken van de grootmeesters. Andere varianten zijn ook denkbaar, het gebruik van een klassiek orkest, waardoor de muziek een veel diepere lading krijgt heeft mijn voorkeur. Dat is wat mij betreft erg goed gelukt bij het nummer Impossible van Nothing but Thieves. Er is een studioversie van het album, maar daarnaast is er een versie met orkest opgenomen in de Abbey Road Studios. Al moet gezegd worden dat iedere opname in deze studio’s een streepje voor heeft. Het tekent dat klassieke muziek, ondanks haar leeftijd, van alle tijden is. Luister zelf maar.

In onderstaande afspeellijst kun je eens rustig gaan genieten van de genoemde nummers in bovenstaand artikel: