Daryll-Ann (Live)
23 januari 2025In 1994 zag ik Daryll-Ann al live met destijds Caesar in het voorprogramma. Wanneer je aan laatstgenoemde band denkt, denk je dat het destijds gewoon een van de optredens was die de tijdsgeest van midden jaren ’90 weergaf. Inmiddels zijn we ruim 30 jaar verder en blijkt dat eerstgenoemde band niet alleen de muzieklandschap van de jaren ’90 inkleurde, maar nog steeds (weer) actief is met het doen waar ze altijd al goed in waren: mooie liedjes schrijven. Mooie gitaarliedjes met heerlijke zang- en melodielijnen.
De band, die hun oorsprong vindt in het Veluwse Ermelo en Harderwijk, wordt nog altijd gezien als een van de kwalitatief betere bands van Nederlands, desondanks is de echt grote doorbraak altijd uitgebleven. Mogelijk is dit ook de reden dat de band in 2004 besloot er mee te stoppen. Met af en toe een tussentijds optreden besloot de band vorig jaar gelukkig om weer samen te komen, een prachtige plaat uit te brengen en weer op tour te gaan langs het Nederlandse clubcircuit.
In tijden waarin er veel onheilspellende ontwikkelingen in de wereld plaats vinden is het fijn dat er een band als Daryll-Ann bestaat die je kan doen geloven dat de tijden nog net als vroeger zijn. Je kan wegdromen in hun prachtige nummers en denken dat er nog niets is veranderd. Dit wil niet zeggen dat de band geen ontwikkeling heeft doorgemaakt, maar vooral dat hun liedjes heerlijk tijdloos blijken te zijn en je even doen vergeten dat de wereld in brand staat.
Ruim 30 jaar nadat ik ze voor de eerste keer zag, stond de band dinsdagavond in een bijna vol Paradiso in Amsterdam. Duidelijk ouder geworden, net als ikzelf en de rest van het publiek, was het toch weer als vanouds. Kwalitatief mooie liedjes waarbij het vakmanschap van de hele band genoemd moet worden. Natuurlijk is Anne Soldaat een van de beste gitaristen van Nederland (luister ook eens naar zijn soloalbums), maar de hele band is kwalitatief van een hoog niveau en geeft het ene na het andere mooie liedje aan het publiek. De samenzang van de broers Paulusma en Anne Soldaat geeft de mooie liedjes net dat vertrouwde Daryll-Ann sausje waar het publiek zo van houdt. In vergelijking met het optreden in 1994 staat er nu een band met jarenlange ervaring en kwaliteit op het podium, maar nog steeds alsof ze zelf niet helemaal in de gaten hoe goed ze wel niet zijn. In de vorm zoals ze deze avond spelen behoren ze tot de betere bands van het land.
Het is te hopen dat Daryll-Ann deze keer gewoon bij elkaar blijft en mooie liedjes met ons blijft delen. Dan zal er zeker geen 30 jaar meer tussen zitten tot het volgende optreden.
