Blaudzun in FLUOR

Ergens in 2012 werd ik gegrepen door een prachtige single van Blaudzun, Flame on my head. Zeer waarschijnlijk kwam deze destijds voorbij op 3FM die toen nog als hoofdzender geprogrammeerd stond. Tijden veranderen.
Kan ook zijn dat dit destijds een van de artiesten was die een grote minuut hun nieuwe muziek bij de Wereld Draait Door mochten spelen. Tijden veranderen.
Deze single kwam van zijn toen al derde album dat hiermee zijn doorbraak naar het grotere publiek was. Sinds die tijd is Blaudzun met een grote productiviteit albums blijven maken en heeft hij stilaan al vele radiohitjes in het alternatieve circuit op zijn naam staan. Wij begonnen hem live te volgen en hebben hem in de eerste opvolgende jaren aantal malen live gezien wat altijd goede energieke en muzikale optredens waren. Eerlijk is eerlijk, ik herinner mij ook nog het optreden in Paradiso in 2014 waarbij de bas veel te hard stond afgesteld waardoor meerdere mensen met oorpijn de zaal verlieten, waaronder ikzelf. Gelukkig dragen tegenwoordig ook steeds meer mensen standaard hun oordoppen ter bescherming. Tijden veranderen, nu ik nog.

De laatste jaren stond Blaudzun niet meer standaard op ons livelijstje. Natuurlijk mede door corona, maar zijn muziek was een beetje uit mijn gehoor verdwenen. Totdat ik ergens eind april zag dat hij kwam optreden in FLUOR, in zijn (en ons) eigen Amersfoort en ik opeens weer zin kreeg om spontaan twee tickets te kopen. Omdat het concert naderde ben ik de afgelopen weken ook weer even in zijn meer recentere repertoire gedoken en dan blijkt dat hij gewoon altijd doorgegaan is met wat hij al deed. Kwalitatief hoogstaande nummers maken. Zo kregen we op voorhand nog meer zin in het optreden van afgelopen vrijdag die inmiddels ook volledig uitverkocht was.

In een vol en warm FLUOR speelde Blaudzun zijn melodieuze nummers en dan blijkt weer hoe goed zijn songs in elkaar zitten, maar vooral wat een geweldige krachtige stem hij heeft dat je een instrument op zich kan noemen. Begeleid door een band van enorm goede muzikanten (zagen wij daar Danny van Mister and Mississippi enthousiast op de bas?) speelde Blaudzun een uur en 3 kwartier lang zijn indiepoprock die dankbaar door het publiek werd ontvangen. Het publiek wat gemiddeld uit veertigers bestond werd ook nog gevraagd om mee te doen aan een sit-down, wat je niet helemaal verwacht bij een Blaudzun show, maar de aan het eind van de avond wat strammere lichaamsdelen deden bijna allemaal enthousiast mee. Zo waren wij toch weer getuige van een avond met heerlijke muziek en nummers en wordt het tijd om Blaudzun weer toe te voegen aan ons live-lijstje. Goede muziek komt altijd weer terug. Valt dus wel mee hoe de tijden veranderen.