Best Kept Secret #10

Best Kept Secret heeft een jubileum te vieren. Dit jaar vond de 10e editie plaats van het meest sfeervolle festival van Nederland. Waar in het eerste lustrum nog flink werd uitgepakt met headliners als Arcade Fire en Radiohead werd dit tweede lustrum niet buitengewoon gevierd. Dit is ook meteen de kracht van het BKS-festival geworden, ze zorgen gewoon dat ze ieder keer een prachtig festival neerzetten waarin de beleving van de bezoekers op nummer 1 staat. Het terrein zag er deze editie qua indeling van de grotere podia aardig gelijk uit als die van vorig jaar. Qua aankleding was er net weer wat meer uitgepakt met props als schemerlampen, wandklokken en hangmatten op een prominente locatie en leken de foodtrucks net iets verspreider opgesteld te staan. Maar het terrein bij de Beekse Bergen blijft een heerlijk terrein voor een festival. Alle plekken zijn goed te belopen en toch kun je ook nog lekker anoniem  ronddwalen. Beleving. Dat is het woord dat bij de organisatoren op nummer 1 staat.

Deze beleving kregen wij gisteren wederkom op de BKS zaterdag, onze vaste bezoekdag van dit festival dat uiteindelijk om de muziek draait. Muzikaal zijn we weer volledig aan onze trekken gekomen. Waar Vince Staples en Royel Otis bij ons niet zo binnenkwamen was het verrassend leuk bij het voor ons nieuwe Ratboys en The Mary Walllopers die met hun Ierse folk The Secret (het 3e podium) van voor tot achter uitbundig lieten feesten. Werden we toch verrast door Merol die het hoofdpodium onbevangen en brutaal opende en stonden we van de afsluiter Paolo Nutini vooral van de sfeervolle laatste 3 kwartier te genieten. De persoonlijke hoogtepunten, die natuurlijk arbitraal blijven, bestonden deze editie uit Grace Cummings, Tramhaus en Slowdive.

Grace Cummings bezwoer het publiek in de Secret met haar geweldige doorleefde stem die toch iedere keer verbaasd uit haar frêle lijf komt. Ze heeft al een van de mooiste albums van dit jaar op haar naam staan waardoor dit optreden een must see van deze dag voor ons was. Zij bewees dat wij nog veel meer van haar gaan horen (en willen horen!).
Het Rotterdamse Tramhaus speelde de TWO helemaal aan flarden en wist een uur lang van begin tot eind te boeien met hun groovende postpunk. De voledige tent werd enthousiast platgespeeld.
Slowdive was voor de tweede keer op BKS te bewonderen, wederom in de TWO die ze ook als een perfecte jas past. Ook al was de verrassing weg nadat we ze de laatste jaren al wat vaker live gezien hebben, ze wisten nu gewoon weer te imponeren met hun sfeervolle muur van geluid die prachte melodielijnen voortbrengt in combinatie met begeleidende hypnotiserende visuals. Het geluid bij dit optreden was mogelijk het best afgestelde geluid wat in tijden bij een concert gebracht is. Extra knap dat dit op een festival mogelijk is.

Tussen de optredens door biedt het festivalterrein genoeg inspartie om op rond te dwalen en tevens de inwendige mens tevreden te houden waardoor het een heerlijk dag uit blijft in de bossen van Hilvarenbeek. Wanneer je even aan een picknicktafel of in het gras zit is het heerlijk om mensen te kijken. De bezoekers van BKS verdienen ook speciale aandacht aangezien het een zeer gevarieerd publiek is, dat heerlijk samensmelt om samen te genieten van het allerfijnste festival van Nederland.
Wanneer de nacht ingevallen is en wij het festivalterrein verlaten worden we nog getrakteerd op kleurrijke verlichte kunstwerken in de waterpartijen waarbij je tot het eind toe verrast wordt door de secrets die dit festival ook dit jaar weer aan de bezoekers heeft gegeven.