34 (Cav)

Die lege blik. Een vochtig randje onder zijn holle ogen. Zelden deed een aftocht na een valpartij in de Tour de France meer pijn, maar het is nu wel een feit. Dit jaar zal Mark Cavendish niet het zo ontzettend door hem begeerde record verbreken. Het record van meeste etappeoverwinningen heeft hij al. 34 keer ging hij als eerste over de streep in de Tour. Maar dit record moet hij nu nog delen met de grote Eddy Merckx.
Waar in eerste instantie gedacht werd dat hij de macht niet meer had om zijn 35e overwinning te halen kwam hij vrijdag in de massasprint opeens al verdacht dichtbij een overwinning. Er ontspon zich een romantisch scenario waarin Mark Cavendish in de allerlaatste etappe van zijn allerlaatste Tour de France als winnaar over de streep zou gaan op de Champs-Élisées. Het mocht niet zo zijn.

De massasprint is altijd geweldig om te kijken. Teams die zich in de laatste kilometers voorbereiden en zich voorin gaan positioneren. Hun sprinttrein, de lead-out en de sprinter die het met zijn op spanning staande gespierde benen afmaakt. Mark “Cannonball” Cavendish was de allerbeste sprinter. Hij deed het zelfs ook vaak zonder eigen sprinttrein en ging dan zelf op zoek naar het juiste wiel waaruit hij zichzelf kon lanceren. Bang! Als een kanonskogel uit een kanon. 34 machtige etappezeges in de grootste wielerronde van de wereld.
Opeens is het voorbij. Een lullige val met een gebroken sleutelbeen tot gevolg. Een onbevredigende aftocht. Alsof je een serie van 14 seizoenen op Netflix zit te kijken en de allerlaatste afleveringen opeens verwijderd blijken te zijn. De kleine Brit die de grootste sprinter aller tijden was heeft de Tour verlaten. De enige kans op het ultieme record is dat hij volgend jaar toch nog een keer terugkeert in de Tour de France, maar heel waarschijnlijk lijkt dit nu nog niet. Een droom in duigen.

Die lege blik. Een vochtig randje onder in zijn holle ogen. Topsport kan zo ontzettend wreed zijn.