1985

In Europe and America there’s a growing feeling of hysteria.

Het is 1985 en de Sovjet Unie staat op knappen. Na jaren van kilte onder het uitdrukkingsloze bewind van Andrej Brezjnev volgden de Secretarissen-generaal elkaar in een hoog tempo op. Zowel Andropov als Tsjernenko overleden kortstondig na elkaar. De instabiliteit in Rusland hing als een deken over Europa. Het was in die periode dat Sting zijn single Russians uitbracht. De zin: ‘I hope Russians love their children too’ speelt deze dagen weer vaak door mijn hoofd. En nog specifieker geldt dit voor de huidige Russische machthebbers. Maar ik kan weinig liefde ontdekken als ik naar het oosten kijk. De boodschap van vandaag om het nucleaire arsenaal in gereedheid te brengen zorgt voor een koude rilling. Het was in 1985 dat in Rusland de ommekeer plaats vond onder aanvoering van Michael Gorbatsjov en zijn Glasnost (openheid) en Perestrojka (hervormingen). Ik kan alleen maar hopen dat er nog verstandige mensen in het Russische bolwerk zijn die echt van hun kinderen houden en opnieuw voor een ommekeer kunnen zorgen. Het is hard nodig dat de geschiedenis zich herhaalt als in 1985. Zet hem zo hard dat ze hem in Moskou kunnen horen.