15 heerlijke km’s

Een rustige maandagavond. De avondzon schijnt, windstil. Een heerlijke avond om even een rondje te gaan hardlopen. Omkleden, hardloopschoenen worden conform eigen bijgeloof gestrikt en ik loop de deur uit voor een wat rustiger lange duurloop. Over het rode paadje de woonwijk uit. Nog niet helemaal wetend welke route ik precies zal nemen ren ik langs het hotel over de provinciale weg, eerste stuk nog slalommend langs de avondwandelaars. Aan de overkant van de weg loopt een bekende en we groeten elkaar. Het is raar, hoe lang je ook hardloopt, het is toch altijd fijn als een bekende je ziet zodat je het trotse gevoel hebt dat hij denkt dat je goed bezig bent. Na ongeveer 4 km een mooi moment om rechtsaf te slaan, weer een landweg in.

Waar ik normaal meteen weer rechts ga nu besloten om de weg eens af te lopen om te kijken waar deze uitkomt. De weg maakt nog een lange bocht naar links waardoor de route al misschien iets langer gaat worden dan gepland en uiteindelijk kom ik weer op wat bekender terrein uit. De hele avond hangt de zon al als een rode bol boven de weilanden en het is tot nu toe echt genieten: rustig tempo, goede benen, geen last van pijntjes en een mooie natuur waar de lente overheen hangt. Aangezien de zon steeds lager begint de staan moet ik nu wel aan de route naar huis gaan denken want ik heb geen verlichting bij me. Ik kom in een dorpje terecht en kijk naar de wegwijzers hoe ik het snelst richting huis kan lopen. Ook in dit dorpje diverse avondwandelaars die allemaal vriendelijk groeten. Ik loop naar het volgende wat dichter bij huis gelegen dorp.

De zon zakt verder naar beneden en het begint al licht te schemeren. Maar inmiddels kan ik goed inschatten hoe ver het nog is en heb ik er wel vertrouwen in dat ik in de schemer nog thuis zal komen. De zon is nog maar zichtbaar als een half rode bol, de andere helft is al achter de horizon verdwenen. De laatste kilometers gaan nog steeds boven verwachting. Nog steeds in hetzelfde constante lagere tempo waardoor ik ook heerlijk van de omgeving kan genieten, ook goed voor de bovenbeenspieren trouwens. Tijdens de laatste drie kilometers bekruipt mij een groot gevoel van voldoening. Op een gewone maandagavond geen enkele gedachte aan Corona of andere dagelijkse zaken, gewoon lekker ontspannen rennen tussen de weilanden. Inmiddels met de overtuiging dat ik voor het echte donker weer thuis zal zijn, gaan ook de laatste kilometers heel eenvoudig voorbij. Als ik weer bij de ingang van onze wijk ben vind ik het een mooi moment om te stoppen en de laatste 300 meter naar huis even rustig te wandelen. Nagenietend van 15 km hardlopen, mijn lekkerste run in tijden.